7 podstawowych czynników, które należy rozpatrzyć, aby wspomagać uczenie za pomocą technologii
Od czasu gdy SMART wyprodukował pierwszą tablice interaktywną w 1991 roku wielkoformatowe ekrany interaktywne zapełniły tysiące klas na całym świecie. Pracownicy Smart Technologies nieusatysfakcjonowani wyłącznie sprzedażą technologii, zostali zaangażowani w lokalne, regionalne oraz narodowe programy integracji technologii w klasie. Dało im to wyjątkowe możliwości zobaczenia jak Technologię Informacyjno – Komunikacyjną można zaimplementować w szkołach i jak to wspomaga nauczanie oraz poprawia uczenie się.
Używając swojego 25-letniego doświadczenia SMART przygotował tę notatkę, aby pomóc szkołom rozważyć, w jaki sposób rozwijać użycie technologii i wykorzystać maksymalnie dostępne zasoby. Należy przyjrzeć się siedmiu kluczowym zagadnieniom mającym wpływ na jakość wdrożenia. Poniżej zamieszczamy podstawowe pytania, na które należy odpowiedzieć przygotowując plan rozwoju technologii w szkole. Oczywiście można postawić wiele bardziej dokładnych pytań oraz wzbogacić wiedzę o dodatkowe informacje, przykłady i doświadczenia, ale ten artykuł prezentuje główne zagadnienia wspomagające szkoły w ich podróży w technologię.
1. Wizja przywództwa
Dla uzyskania maksimum rezultatów, na poziomie instytucjonalnym, kadra zarządzająca musi stać za wprowadzeniem i ciągłym rozwojem technologii. Ta postawa powinna być odwzorowana również na niższych szczeblach struktury.
Pytania na które należy sobie odpowiedzieć:
Jaka jest wizja szkoły w kontekście technologii krótka (1-2 letnia), średnia (3-5 lat), długoterminowa (5+ lat) i zachowanie trwałości (zrównoważony rozwój)? Czy utworzono ramy czasowe?
Jakie są cele inwestycji w technologie? Transformacja szkoły? Poprawa jakości nauczania? Zainspirowanie uczniów? Zainspirowanie nauczycieli? Umiejętności uczniów? Możliwości zatrudnienia w przyszłości? Potrzeby społeczności? Wsparcie rodziców?
Jakie zasoby technologiczne mamy do dyspozycji? Jakie dodatkowe zasoby potrzebne są, aby zrealizować wizję?
Czy zidentyfikowano kierownika projektu, który będzie nim zarządzał na co dzień? Jakie doświadczenie on posiada i kto jeszcze będzie pomagał w implementacji?
Jakie ryzyka są związane z planem rozwoju? Jak te ryzyka będą ograniczane? Jak plan będzie ewaluowany? Czy w czasie wdrażania? Czy po zakończeniu etapu?
2. Poprawione nauczanie i uczenie się
Any wprowadzić znaczącą zmianę do uczenia się, technologia musi być połączona z podejściem pedagogicznym nauczyciela i systemy oceny powinny dopuszczać nowe podejście. Planowanie lekcji wspólnie z innymi członkami personelu ograniczy nakład pracy i poprawi jakość.
Pytania na które należy sobie odpowiedzieć:
Czy członkowie personelu są przygotowani do przyjęcia technologii i wplecenia technologii do ich systemu nauczania? Którzy członkowi grona pedagogicznego lub które bloki przedmiotowe są najbardziej przygotowane do przyswojenia i zintegrowania technologii w nauczaniu?
Czy nauczyciele martwią się dodatkowym obciążeniem pracą? Czy przedstawiono im zalety nowego podejścia? Czy przedyskutowano z nimi potencjał dzielenia się scenariuszami lekcji?
Czy obawiają się oni że, uczniowie wiedzą więcej o technologii od nich?
Czy istnieje wewnętrzny proces oceny umożliwiający uczenie się wspierane technologią?
Czy zewnętrzne systemy oceny utrudniają adopcję technologii?
3. Szkolenie personelu
Rozwój profesjonalny jest kluczem do udanego wdrożenia technologii w klasie. Nauczyciele muszą mieć pewność, że posiadają potrzebne do użycia technologii umiejętności i nie będą ryzykować zażenowania spowodowanego niepowodzeniem podczas lekcji. Jednakże bardziej, od szkolenia technicznego, istotnym jest szkolenie pedagogiczne związane z nowymi modelami nauczania i uczenia się.
Pytania na które należy sobie odpowiedzieć:
Czy personel jest wyedukowany technologicznie? Czy plan przewiduje szkolenie z niezbędnych umiejętności dla całego grona pedagogicznego?
Czy będzie również dostęp do szkoleń/wsparcia online?
Kiedy szkolenie pedagogiczne będzie miało miejsce? Przed i po każdej instalacji?
Kto przeprowadzi szkolenie pedagogiczne? Czy członkowie grona kierowniczego będą zaangażowani?
Czy szkolenia będą ponawiane w regularnych odstępach czasu? Czy istnieją możliwości uzyskania certyfikacji dla personelu?
Czy plan rozwoju zakłada nauczanie kodowania? Jeżeli tak, kto będzie to robił i jaki rodzaj szkolenia będzie potrzebny/przeprowadzony?
4. Style uczenia się
Obecnie, użycie dostępnej technologii przez uczniów jest na niskim poziomie. Można to poprawić poprzez większą nasycanie nią zajęć, ale plan wymaga także, aby uczniowie byli bardziej zaangażowani w przyswajanie wiedzy. Różne podejścia pedagogiczne są odpowiednie dla różnych stylów uczenia i celów, ale wszystkie powinny być rozpatrywane w kontekście uczenia się strumieniowego i kolaboracyjnego.
Pytania na które należy sobie odpowiedzieć:
Jakie jest podstawowe podejście do nauczania w szkole?
Czy nauczyciele będą gotowi na zmiany w tym podejściu?
Czy zamierzone rozwiązania technologiczne będą współgrały z podejściem Uczenia Dydaktycznego?
Czy zamierzone rozwiązania technologiczne pozwolą na zaplanowany rozwój podejść?
Czy różne, wdrażane technologie będą wzajemnie się uzupełniały i współpracowały?
5. Równe szanse uczniów
Każda innowacja w edukacji powinna prowadzić do większego zaangażowania możliwie największej grupy uczniów i idealnie powinna być nakierowana na zagwarantowanie interesów wszystkich uczniów.
Pytania na które należy sobie odpowiedzieć:
Czy plan przewiduje zaangażowanie uczniów przy wyborze nowego podejścia do uczenia się?
Czy szkoła posiada jakieś formalne struktury angażujące uczniów? Jeżeli tak, czy zostały wykorzystane?
Czy przemyślano sytuację uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi?
Jakie są silne strony i korzyści dla uczniów pracujących grupowo i współpracujących ze sobą?
Czy plan przewiduje korzyści dla szerszej społeczności i czy zaplanowano pożytki płynące z zaangażowania rodziców?
6. Właściwa technologia
Nie istnieje jedno właściwe rozwiązanie. Każda szkoła to podróż i stosuje się to do technologii i wszystkich innych zagadnień. Decyzje dotyczące technologii zależne są od diagnozy na temat tego gdzie szkoła – personel znajdują się dzisiaj i jak najlepiej wykonać krok naprzód. Na przykład: przejście od nauczania strumieniowego (które prawdopodobnie jest najbardziej popularne) do przywództwa uczniów (model tabletowy) może być zbyt skomplikowane w jednym kroku.
Pytania na które należy sobie odpowiedzieć:
Czy technologia będzie wspomagać obecny styl nauczania?
Czy technologia pozwoli na przejście do wizji wyznaczonej w planie?
Czy wszystkie elementy technologii będą pracować razem?
Jak technologia będzie utrzymywana/odnawiana w przyszłości?
Czy trzeba będzie zatrudnić informatyka?
Czy zbadano przykłady zmian w edukacji spowodowanych technologią?
Czy podczas wyboru dostawców wzięto pod uwagę ich doświadczenia i zaangażowanie w edukację?
Czy przed zakupem dostawca zobowiązał się to szkolenia/konserwacji/odświeżenia/wsparcia?
Czy rozważono wszystkie aspekty zaplanowanych zakupów i wartość całościową, a nie tylko koszty produktów?
7. Ewaluacja
Często niedoceniana, a ewaluacja jest niezbędna do realizacji długoterminowych korzyści.
Pytania na które należy sobie odpowiedzieć:
Czy oceniono stan obecny dla realizacji przyszłościowych porównań?
Czy cele są mierzalne – określone, mierzalne, osiągalne, realistyczne, osadzone w czasie?
Jak często będziemy oceniali realizację planu?
Czy wyznaczono daty będące kamieniami milowymi?
Czy podczas przeglądów, plan może być modyfikowany?
Kiedy należy dokonać modyfikacji planu?